Dahil olmayı planlamadıgım bir yılbaşı çekilişinde 4 çeyrek milli piyango bileti bana çıkınca bu seneden ümitlenmiştim. Ümitliyim de aslında hala her ne kadar sabah sadece 4 biletimden birine amorti çıktığını öğrensem de. Hala ümit var, o amortiden alacağım biletlere çıkacaktır belki de. Oysa ki çeyrek biletime isabet edecek 12.5 Milyon ile ne yapacağımı tek tek hesaplamıştım, hatta hesapta şaşma olmasın diye milli piyango ikramiyelerine devletten ne kadar kesinti var diye internetten bile araştırmıştım.
2015’te, 2014’te üstüme yapışan ölü toprağını, bu uyuşukluk halini, sürekli uyuma istediğin, salonda silüetimi net bir şekilde görebileceğiniz kanepemi, çin seddinden sonra uzaydan görülebilen tek yapı olan göbeğimi, hepsini atacaktım, atacağım.
Tüm klişeleri yaptım, listemi çıkarttım, en üste spora başla ve sağlıklı besleni bile ekledim. 31 Aralık gecesi hayvan gibi içip, 1 Ocak sabahı bebek gibi uyanacak, harika bir yılbaşı kahvaltısından sonra yürüyüş yapacaktım.
Bu sene bulaşıkları biriktirmem dedim, birikince yıkaması zor oluyor, yedikçe yıkarım, bugunun işini yarına bırakmam, daha planlı olurum, TIME MANAGEMENT önemli, iyi kullanırsan her şeye zaman yeter, KORO’yu bile bitirebilirim bu sene.
Haftada 6 gece, 6.5 ile 7 saate kadar indirdiğim uyuma süresini, 5.5 ile 6 ya çekmeyi planlıyordum. Haftada 1 gün ise tatil, saat kurmaksızın, gerekirse 12 saat uyumalı. Öyleli yani.
2015’te tüm borçlarımı kapatacaktım, çok az kaldı zaten, sonrada bütçe konusunda çok daha bilinçli bir planlama yapacaktım. Bütçenin büyük kısmı tatil planları için. Şimdiden yaza kadarki tatil planım belliydi. Her ay adım adım, Uçak, Otel, Vize, yormadan.
Mahalleden çıkacaktım, Süper Baba’daki Fiko gibi ben de mahalleden hiç çıkmadığımı farkettim, Mahallede beni bağlayan bir ELİF te yoktu oysaki, olsa belki uyarırdı, Cihangir’de mi yaşlanıcan, İstanbul koca şehir, dünya büyük derdi. 2014’ü geçirdiğim 6 sokaklık alanı 2015’te net genişletecektim.
1 Ocak’ta günümün 1-2 saatini eskileri atmaya ayıracaktım, dolap toplayacak, bunları 1 gün bir yerde giyerim dediğim naftalin kokan ve en son 3 sene önce giyilmiş eskilerin hepsini atacaktım. 2 Ocak’ta da yenilerini almak için alışverişe çıkacaktım. Yine 1 Ocak’ta yeni defter ve kalemler alacaktım, eski not defterlerini 2014’le birlikte gömecektim.
31 Aralık günü yağmurda çok ıslandım, hayatımda hiç bu kadar ıslanmamıştım. Oysa şemsiyem de vardı. Taksi bulamadım, yürüdüm, şemsiyemi kapatıp yagmurda 10 dakika yürüdüm gideceğim yere ulaşmak için. Günaydın diyenlere, sanki onlar beni ıslatmış gibi hınçla cevap verdim. Pantalonum kururken, hastalığın hızla geldiğini görür gibi oldum. Hastalandım. Hemen hem de öhhö öhhöö dediğimde daha saçlarım kurumamıştı.
Eve dönüp yattım, kalktıgımda hem elektrikler yoktu, hem de öksürük ilerlemiş, boğaz ağrısı ve yutkunmada zorluk olarak yayılmaya başlamıştı. Ya hayata küsüp yeni yıla karanlıkta ve evde tek, hasta ve uyuyarak girecektim, ya da son enerjimi kullanarak hasta değilmişimi gibi hareket edecektim.
12 ye çok sevgili arkadaşlarımla girdim, fena da gitmiyordum, yorgundum ama eğleniyordum. Enerjim 02:00’de alttan vuran deprem gibi burnumun bir anda, önceden haber vermeksizin, şakır şakır akmasıyla bitti.
02:45 te bir rulo tuvalet kağıdını bitirmiştim. Ulan dedim, 1 Ocak…bir sürü planım var, Yeni yıl kararları, 2015, hepsi yalan oldu. O tetkileyici güçtü 1 Ocak… Küstüm oynamıyorum ben, filmin başını kaçırdım. Canavar gibi çok sağlıklı, enerjik ve bol programlı başlamayı planladıgım yeni yıla, duş alamadan, pis, terli, burnu kıpkırmızı, dudakları kurumuş ve çatlak olarak Avusturya Hastanesinin Acilinde başladım.
Götten yenen acılı antibiyotik iğne ile kendine gelen bendeniz biraz olsun ümitlendim ve Yeni Yıl Kararları listemde hile yaptım.
Hastalık 31 Aralık 2014’te başlamıştı, faturayı 2014’e kestim, bu hastalıgın faturası da bütçesi de 2015’e girmedi, 2014’ün son hastalığı olarak kaldı. Liste başına da hastalanırsan hemen en sevdiğin Avusturya Hastanesine git, evde bir kaşık bala karabirer döküp 110 adet mandalina yiyerek iyleşmeyi bekleme diye bir madde ekledim.
Eve dönüp geri yattım, burnumun akması biraz azalmıştı
Mutfakta bulaşıklar birikmişti
Bu ne lan dedim…Geçen senenin aynısı…
Planları 5 Ocak Pazartesiye erteliyorum. yeni yılın ilk Pazartesi’si, iyi bir B Planı
Herkese Avusturya Sen Jorge Hastanesinden iyi seneler.
LeventDokuzer 
Bir Cevap Yazın