Oldukça geniş bir arkadaş çevrem var. Ve neredeyse tamamı bekar. İnsanın arkadaşının olması önemli. Dost daha da önemli ama arkadaş bol olsun, çevrede adam olsun. Hepsiyle de görüştüm. İlk okuldan başlayarak girdiğim tüm ortamlarda arkadaş edindim. Hiç biriyle iletişimi kopartmadım. Koy cebe lazım olur. İki kahve içecek adam olsun. En son geçenlerde hastalandığımda evde dinlenme... Continue Reading →
Hiç Unutmam Sene 2002
Bugun anneme gittiğimde "Levent, şu çekmecedeki eşyalarından alacağın varsa al yoksa hepsini atıcam" dedi annem. Çekmeceyle birlikte pandoranın kutusu da açıldı. O minicik çekmeceden bi sünnet derim çıkmadı. Portekiz fotografları, Gemiden kareler, ergenlik döneminin en karanlık köşelerinden CD'ler, kendimi inanılmaz yakışıklı zannettiğim vesikalık fotoğraflar... İlk başta, OF ANNE YANİİİ şurda bi kaç saat muhabbet edicez,... Continue Reading →