Kuzu Kulaginda Depresyon

Depresyona girmekte cikmakta cok kolay. Gercekten

Ben gun icinde bir kac kere depresyona girip cikabiliyorum. Ozellikle hic bir sey yapmadigim su gunlerde bu konuda profesyonellestim. 

Askere giderken, askerligimin tam olarak hayatimda bir donum noktasi oalcagindan emindim. Asker donusu 30 yasimda olacaktim (ki oldum) artik kariyerimde bir “next step” asamasinin tam vakti gelmisti ve monotonlasan hayatimin 2. yarisina baslamak icin ideal bir zamandi. Askerlik yapanlarin bildigi gibi, askerliginiz ne kadar kolay gecerse gecsin, dondukten sonra bir kac ay hayatinizda farkli yerlerde artcilarini hissettirmeye devam ediyor. Kimisinde bu biraz daha abartili bir sekilde her sabah ictima verme istegi gibi psikopatca izler birakirken, kimilerinde hayatinin geri kalaninda bir daha kanepeden kalkmamacasina bir tembellik durumu dogurabiliyor. Ben bu ikinci duruma cok yakindim. 2 ay kadar sosyallessemde gunun sonunda kendimi kanepeye atacagim ani bekler oldum. Sonrada kanepeye alistim. Kedi gibi bisey oldum. 

Askerlige, stresli is hayatina harika bir mola olarak bakanlar dondukten sonra is bulamadiklarinda ve bu mola haddinden fazla uzamaya basladiginda da depresyona kolayca girebiliyorlar. Keza devlet memuru degilseniz, askerden donunce rutininize devam edeceginizin garantisi yoksa bu bilinmezlikte oldukca sinir bozucu olabiliyor. Keza asla bir memur olamayacak olan bendeniz, askerden dondugumde bu yukarda bahsettigim kariyerimin 2. adimina cok hazir ve nazirdim. Linkedin’de en gelismis profil sayfalarindan birini yaratip CV’mi bilinmez bir evrene dogru yolladim ve Mars’in geri hareketlerini bile hesapladim. Is bulamama gibi bir kaygim olmamakla birlikte hazirdan yenen paranin acisi aciyi fazla kacirdiginiz yemeklerdeki gibi aksamlari kenini hissettirmeye basladiginda zaman zaman kendimden de supheye dustum. Keza tuzunuz kuru degilse ve sabit giderleriniz asgari maasin cok cok uzerindeyse kendinize bir B plani ve sonrasinda da bir kriz plani yapmaniz gerekmekte. Su anda icinde oldugum B plani durumu ise kriz planinin yaklasitini isaret etmesinden mutevekkil depresyon icin oldukca uygun bir platform olup kuzu kulagina yatirilmayi beklemekte. 

Su anda TV’de karsimda Medcezir dizisi acikken ve karsimdaki gencler yaz tatili plani icin New York’ta karsilasiriz herhalde di mi? gibi cumleler kurarken sinirlenip, Instagrama bakayim bare dediginizde karsiniza Haziran ayinin gelmesiyle kadraja ayak girmis plaj manzaralari cikmakta, kapat instagrami ac Halk TV’ye dediginiz nokta da ise ulkenin BOK gibi durumu yuzunuze yuzunuze carpmaktadir. 

Ulkenin durumu…Bir yandan her Turk genci gibi uzaaak ulkelere goc edip garson mu olsam hayalleri ile tencere tava seslerini duydugumuzda hala umit var diye aglamakli olmak arasinda gidip geldigimiz durum. Benim durumum da en az ulkeninki kadar acikli, Haziran ayi kiram kredim ve kredi karti borcumu odemek icin hemen kredi mi cekeyim yoksa pilimi pirtimi toplayip kartala annemin evinemi doneyim. Yoksa her an calabilecek olan telefonla bana dogru yaklasmakta olan evrende beni bulmaya calisan muhtesem is teklifini mi biraz daha bekliyim. Ulkenin bu boktan durumunda birileri benim yaptigim nislikte bir sektorde bir eleman ariyor mudur ki? Tekrar yurtdisi opsiyonunu dusuneyim…Yurtdisinda o kadar issiz adam varken biri neden reputasyonu bu kadar korkunc olan Turkiye gibi gelismemis bir ulkeden expat alsinki…Salllaaaa bulasiklari yikiyim sonrada yatip Eylul’e kadar uyuyim.

 

Iste gun icindeki depresyonumun ozeti. 

Bilinmezlik.

Su anda durumum netlesene kadar yeni bir filme bile baslayamayacak sabirsizlikta, yatmadan bir 50 sayfa kitap okiyim derken aman yatayimda bugun de gecsin bakalim yarin neler olacak merakindayim. 

Durum karisik…

Haberdar ederim